بررسی اجمالی مدل مدل TCP/IP
مدل TCP/IP ، مجموعه ی بزرگی از پروتکل های را تعریف میکند که به کامپیوتر ها اجازه میدهند تا یا یکدیگر ارتباط برقرار کنند. حالا چگونه پروتکل ها تعریف میشود؟!
پاسخ اینست که ؛ TCP/IP از اسنادی استفاده میکند که به Request for Comments یا RFC معروف است.( شما میتوانید RFC ها را با جستجو در موتور های جستجوگر بیابید ) .
نکته : یکی از ویژگی های مهم مدل TCP/IP در این است که از تکرار شدنِ کاری که قبلا توسط برخی استاندارد های دیگر انجام شده است ، اجتناب میکند.
برای مثال : The Institute of Electrical and Electronic Engineers (IEEE) ، در قبل تکنولوژیِ Ethernet LANs را معرفی کرده است ، بنابراین Ethernet نمیتواند در RFCها نیز تعریف شود.
برای تفهیم هرچه بهتر و مفهومی ترِ TCPIP ؛ میتوانیم این مدل را با تلفن و کامپیوتر هایی که از TCPIP استفاده میکنند ، مقایسه کنیم . فرض کنید که تلفن منزل شما خراب شده و برای خرید یک تلفن جدید به بازار مراجعه میکنید و از میان چندین مدل و چندین فروشنده یک تلفن را خریداری میکنید. زمانی که شما قصد دارید تلفن را به کابل متصل کنید ، تلفن کهنه را از کابل جدا میکنید و تلفن جدید را به کابل متصل میکنید و تلفن جدید شروع به کار میکند . نکته اینجاست که فروشندگان تلفن ها استاندارد های مشترکی را میدانند و با توجه به آن استاندارد مشترک تلفن های خود را تولید میکنند.
مشابه آن دقیقا زمانی اتفاق میافتد که زمانی که شما یک کامپیوتر جدید را تهیه میکنید. شما هرکاری را که با کامپیوتر انجام میدهید از جمله : اتصال به اینترنت و بسیاری فعالیت های گوناگون ، با استفاده از مدل TCPIP انجام میپذیرد ، در واقع سیستم عامل کامپیوتر از ابزار های مدل TCPIP استفاده میکند.
خب موضوعی که الان مطرح میشود ، این است که برای یادگیریِ آسان ساختار این مدل چه کاری باید انجام دهیم ؟!
برای درک بهتر مردم از این مدل ، هر مدل با توجه عملکردشان به دسته بندی های کوچکی تقسیم شده است که به " لایه " معروف میباشد.
هرلایه شامل پروتکل ها و استاندار هایی میشود که به آن عملکردها مرتبط میباشد.
TCP/IP ، به دو مدل "استادارد" و "ارتقا یافته" تقسیم میشود ، که آنرا در زیر مشاهده میکنید :
TCP/IP Models
با توجه به شکل فوق ، مدلی که در قسمت چپ مشاهده میکنید ، مدل اصلیِ TCP/IP میباشد که تحت عنوان استاندارد RFC 1122 دسته بندی شده است. در مدل اصلی ، 4 لایه مشاهده میشود که دو لایه بالایی به برنامه های کاربردی اشاره دارد که شما برای ارسال و دریافت داده نیاز دارید. لایه پایینیِ آن به این اشاره دارد که چگونه بیت ها بر روی لینک (بستر) های متمایز منتقل شوند. لایه اینترنت به موضوع تحویل دادنِ داده در کل مسیر از کامپیوتر فرستنده تا کامپیوتر گیرنده نهایی ، اشاره دارد.
مدل TCP/IPیی را که در سمت راست مشاهده میکنید ، امروزه بعنوان یک متدِ رایج و پرکاربرد شناخته میشود که با گسترش مدل اصلی طراحی شده است .
پروتکل های مختلفی که در مدل TCP/IP استفاده میشود را میتوانید در شکل زیر مشاهده کنید ( این پروتکل ها به تفصیل در ادامه آموزش داده خواهد شد) :
TCP/IP Protocols
لایه Application در مدل TCP/IP
پروتکل های لایه Application در TCP/IP ، بطور کلی سرویس هایی را برای نرم افزار ها فراهم میکنند تا بتوانند بر روی کامپیوتر اجرا شوند.
نکته : لایه Application ، نرم افزار ها را تعریف یا معین نمیکند ؛ بلکه سرویس هایی را که نرم افزار ها برای اجرا به آن نیاز دارند را تعیین میکند.
برای مثال ؛ پروتکل HTTP ، معین میکند که مرورگر های وب چگونه میتواند محتویات صفحه وب را از وب سرور بیرون بکشد.
بطور خلاصه ، لایه Application یک رابط بین نرم افزار های در حال اجرا بر روی کامپیوتر و خود شبکه ، را معین میکند.
نکته : مسلما ، پرطرفدار ترین نرم افزار مربوط به این لایه در TCP/IP مرورگر اینترنت میباشد که تولید کنندگان انواع نرم افزار های کامپیوتری ، نرم افزارشان را بگونه ای طراحی میکنند که دسترسی به مرورگر های اینترنتی را پشتیبانی کنند.
بررسی اجمالیِ HTTP
در واقع چه اتفاقی برای نمایش یک صفحه وب ، بر روی مرورگر شما رخ میدهد؟!
تصور کنید که فردی به نام Bob ، مرورگر خود را باز میکند و مرورگر او بصورت اتوماتیک تنظیم شده است تا با یک سرور ارتباط برقرار کند و یک صفحه اینترنتی را بصورت پیشفرض (Home Page) باز کند. آن سرور پیشفرض میتواند برای مثال موتور جستجوگرِ گوگل یا هرچیز دیگری باشد که در این مثال نام وب سرور را Larry قرار دادیم.
به شکل زیر دقت کنید :
WebPage Brief
خب واقعا چه اتفاقی رخ میدهد؟!
Bob شروع میکند به درخواست دادن به Larry برای فرستادن Home Page خود به سمت Bob. وب سرورِ Larry به گونه ای کانفیگ شده که میداند صفحه وب پیشفرض حاویِ فایلی به نامِ home.htm میباشد. Bob فایل را از Larry دریافت میکند و محتوای فایل بر روی پنجره ی مرورگرِ Bob نمایش داده خواهد شد.
مکانیزمِ پروتکل HTTP
اگر بخواهیم نگاهی دقیق تر به این پروتکل بندازیم ، با یک مثال این موضوع را نشان میدهیم که هرکدام از *نقاط پایانی (endpoint) کامپیوتر ( نرم افزار مرورگر وب و نرم افزار وب سرور ) چگونه از لایه Application در TCP/IP استفاده میکند.
برای ایجاد درخواست برای یک صفحه وب و برگشت محتویات صفحه وب ؛ نرم افزار از Hypertext Transfer Protocol (HTTP) استفاده میکند.
مفهوم HTTP وجود نداشت نا زمانی که ، فردی به نام Tim Barners-Lee برای اولین بار اولین مرورگر و وب سرور را در سال 1990 ایجاد کرد. او از عملکرد HTTP در جهت درخواست کردن برای محتوای صفحات وب استفاده کرد ؛ در واقع او در هنگام طراحی مرورگر وب به آن این قابلیت را داد که بتواند فایل حاوی محتویات صفحه مورد نظر را از سرور درخواست کند و همچنین به سرور این قابلیت را داد تا بتواند پس از آن ، محتویات فایل را به سمت مرورگر برگرداند.
*نکته : همچنین نسخه کاملِ بسیاری از آدرس های وب به Uniform Resource Locators
(URL) معروف است که با حرفِ "http" آغاز میشود و بدین معناست که از پروتکل HTTP برای منتقل کردن صفحات وب ، استفاده میشود.
برای درک بهتر مطال گفته شده به شکل زیر دقت کنید :
HTTP Request Reply
مرحله 1 : برای گرفتنِ صفحه وب از Larry ، باب یک پیام با هدرِ HTTP میفرستد.
نکته : عموما ، پروتکل ها از هدر ها بعنوان یک مکان برای قرار دادن اطلاعاتی که توسط آن پروتکل استفاده میشود ، استفاده میکنند.
هدرِ HTTP شاملِ درخواست برای "گرفتن" یک فایل میشود. این درخواست معمولا از نام فایل (home.htm در این مثال ) مطرح میشود ، یا اگر اصلا از اسم فایل صرف نظر کنیم ، وب سرور فرض را بر این میگیرد که Bob صفحه پیشفرض را میخواهد.
مرحله 2 : همانطور که در شکل فوق مشاهده میکنید ، مرحله دوم پاسخی که از طرف سرور (Larry) دریافت شده ، را نشان میدهد.
این پیام با هدری از HTTP آغاز میشود که شماره بازگشت آن "200" میباشد ؛ بدین معنا که چیزی ( مثلا "Ok" یا "پیدا شدن صفحه مورد نظر") به سمت هدر برگشته است. HTTP همچنین " کد های بازگشت " دیگری را نیز دارد ( همانند کد بازگشت 404 یا Error 404 که صفحه وب مورد نظر شما پیدا نشده است و HTTP آن را تحت کد 404 به شما میفرستد. ) ؛ پس سرور میتواند به مرورگر بگوید که آیا درخواستش کار میکند ، یا خیر!
مرحله 3 : در این مرحله ، یک پیام دیگر را از وب سرور به سمت مرورگرِ Bob را نشان میدهد ، که اینبار یک تفاوت اساسی دارد و آن این است که این پیام بدون هدرِ HTTP میباشد. در این مرحله ، HTTP داده ها را توسط ارسال کردن چندین پیام منتقل میکند ، که هرکدام قسمتی از فایل را منتقل میکند ؛ یعنی ، بجای هدر دادن فضا برای ارسال هدر های تکراریِ HTTP که حاوی اطلاعات یکسانی است ، این پیام ها ارسال میشوند که مسلماً هدر ها حذف خواهند شد.
- ۹۶/۰۲/۰۳